Η άυλη πολιτιστική κληρονομιά περιλαμβάνει γνώσεις ανεπτυγμένες από τους ανθρώπους με την αλληλεπίδραση με τη φύση. Η περιοχή της Κισάμου, βρίσκεται στα βορειοδυτικα της Κρήτης, φιλοξενεί πάνω από το 1/3 της Κρητικής χλωρίδας (720 είδη), περί τα 300 πτηνά, και σχεδόν όλα τα χερσαία θηλαστικά, ερπετά και αμφίβια της Κρήτης. Αναφέρθηκαν πληροφορίες για 163 αυτοφυή φυτικά είδη, που συνιστούν το 22% της χλωρίδας της περιοχής, και 42 καλλιεργούμενα φυτικά είδη. Περιλαμβάνονται 95 αυτοφυή εδώδιμα, 60 φαρμακευτικά, αρκετά βαφικά, εντομοαπωθητικά, φυτά για πλέξιμο καλαθιών, ψάθας, γέμισμα στρωμάτων, ξύλα για κατασκευές, σκεύη και εργαλεία, κόλλες και παιχνίδια.

Επίσης, συγκεντρώθηκαν πληροφορίες για αράχνες, σκορπιούς, έντομα, ερπετά, πουλιά και θηλαστικά.
Αν εξαιρέσουμε τις χρήσεις για τροφή, οι υπόλοιπες πληροφορίες είναι πλέον μόνο αναμνήσεις αλλά δυστυχώς η μνήμη διαβρώνεται και συγχέεται, οπότε απαιτούνται διασταυρώσεις για να συντεθεί μια πληροφορία. Από τις παλιές ποικιλίες καλλιεργούμενων φυτών, βρέθηκε μεταξύ άλλων, ένα σπάνιο πιά όσπριο, το μαναρώλι, το, Lathyrus clymenum, το είδος που γίνεται η φάβα της Σαντορίνης, και που καλλιεργείτο συστηματικά
από το 2000 π.Χ. μέχρι σήμερα.

Διαπιστώθηκε οτι οι ίδιοι οι άνθρωποι που κατέχουν τις παραδοσιακές γνώσεις έχουν χαμηλή εκτίμηση, οπότε είναι κατανοητό γιατί οι νεώτερες γενιές είναι πλέον εντελώς αδιάφορες.

Η Εθνοβιολογική μελέτη στην περιοχή του Κίσσαμου στην Κρήτη, έδείξε πόσο στενή ήταν η αλληλοεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και φύσης στο παρελθόν, που υποχρέωνε τους ανθρώπους να βρίσκουν τρόπους να διαχειρίζονται τους πόρους για να τους διατηρήσουν, για τους ίδιους και τους απογόνους τους.