Μικρό σε μήκος  φαράγγι, 1000 μ περίπου, όχι όμως  και  ύψους που φθάνει τα 200 μ, με σπουδαία προϊστορία από άποψη χλωρίδας  και πανίδας. Η είσοδος του φαραγγιού, το (λεγόμενο) Ποροφάραγγο, είναι στα βόρεια, κοντά στο παλιό αγροτικό αρχοντικό του Σπύρου Μαρή, το στένωμα του οποίου είναι λιγότερο από πέντε μέτρα.

Στα χρόνια της  ακμής  του, το φαράγγι φιλοξενούσε πλήθος  από ζώα και πουλιά του δάσους , όπως  λαγούς, ζουρίδες, ασβούς, πέρδικες, μαύρα αγριοπερίστερα, κοράκια και γεράκια. Επίσης, στο μεγάλο γκρεμό πίσω από το Τρουλί της Ρόκας, φώλιαζαν άγριες μέλισσες των οποίων το άφθονο μέλι χυνόταν με σπατάλη στο βάθος  του γκρεμού και από μακριά φάνταζε σαν πλήθος  από μεταξωτές  κλωστές, που γέμιζαν με άρωμα και γλυκάδα τη χαράδρα, μετριάζοντας  την αγριάδα του τοπίου.

Λέγεται επίσης, πως  χιλιάδες κατσοπρίνια που υπήρχαν άλλοτε, εφοδίαζαν πλήθος  καμινιών και στυλάρια γεωργικών εργαλείων των κατοίκων (του χωριού) της περιοχής. Αξίζει να σημειωθεί και η ύπαρξη της  κάπαρης  χωρίς  αγκάθια, σε αντίθεση με αυτήν των πεδινών περιοχών που είναι αγκαθωτή και δυσκο­λεύει την συλλογή της.

Το φαράγγι συνεχίζεται προς τα χωριά Αστρικά και Δελλιανά Κισάμου. Αξίζει να το επισκεφθεί κανείς, για όλα όσα αναφέρθη­καν.